Zastosowanie termowizji i elektromiografii w ocenie patofizjologii dziecięcego porażenia mózgowego – analiza przypadku

Teresa Kasprzyk-Kucewicz, Paulina Szmid, Michał Mikulski, Agata Stanek, Armand Cholewka: Zastosowanie termowizji i elektromiografii w ocenie patofizjologii dziecięcego porażenia mózgowego – analiza przypadku, 14, 2025, 201-206

Streszczenie

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to niepostępujące, lecz trwałe zaburzenie ruchu i postawy wynikające z uszkodzenia mózgu na wczesnym etapie jego rozwoju, tj. w okresie prenatalnym, okołoporodowym lub we wczesnym dzieciństwie. Z uwagi na dominujące objawy występuje w różnych postaciach. Elektromiografia (EMG) jest badaniem diagnostycznym oceniającym aktywność elektryczną układu nerwowo-mięśniowego. Służy do wykrywania zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowo- mięśniowego. Termografia w podczerwieni jest metodą nieinwazyjną umożliwiającą ocenę temperatury powierzchni skóry, co pośrednio może nieść informacje o zaburzeniach krążenia czy zmianach metabolizmu tkanek podskórnych, w tym o pracy mięśni.

W pracy przedstawiono wstępną sprzężoną analizę termiczną wspartą biofeedbackiem EMG u osoby dotkniętej MPD, korelując wyniki z osobą zdrową. Przedstawione wyniki pokazują znaczne zmiany już w aktywności spoczynkowej badanych partii mięśniowych pomiędzy ochotniczkami. Analiza termiczna wskazuje na znamienne różnice temperaturowe pomiędzy badanymi oraz znaczne asymetrie termiczne u pacjentki z MPD.